انواع چسب های پزشکی و کاربرد آن ها

چسب های پزشکی:

چسب‌های پزشکی (Surgical tape) که گاهی به آنها چسب جراحی نیز گفته می‌شود،

به‌طور کلی به وسایلی گفته می‌شود که برای نگه داشتن پانسمان بر روی زخم‌ها استفاده می‌گردد، همچنین از آنها به منظور ثابت نگاه‌داشتن کاتترها و لوله‌های زهکشی نیز استفاده می‌گردد.چسب ها راحت و نرم هستند اما در عین حال از قدرت چسبندگی بالایی برخوردارند تا از اتصال‌های مناسب در شرایط خاص اطمینان حاصل کنند

چسب های پزشکی معمولاً برای جراحی و اتصال لوازم، مورد استفاده قرار می گیرند و شامل طیف گسترده ای از مواد هستند که به طور معمول از فرمولاسیون مصنوعی یا بیولوژیکی تشکیل می شوند. فرمولاسیون ها برای رعایت معیارهای ایمنی پزشکی مورد آزمایش های مختلف قرار می گیرند.انواع متداول این نوع چسب ها شامل: اکریلیک، سیلیکون، پلی اورتان و چسب های زیستی است.

دسته بندی کلی چسب های پزشکی

• یکبار مصرف(چسب های حرارتی و چسب های فشار)
• چند بارمصرف
• چسب های حرارتی( مقاومت بالایی دارند و قادر هستند دامنه های گرمایی زیادی را تحمل کنند و برخی از آنها با دستگاه های الکترونیکی سازگار هستند)

این چسب ها ممکن است به عنوان یک یا دو بخش سیستم اپوکسی طبقه بندی شوند که هر یک، واکنش های بهبودی مختلفی را شامل می شوند. نمونه های رایجی که به چسب های پزشکی احتیاج دارند شامل:ابزارهای جراحی، حسگرهای زیستی، برچسب زدن الکترودها، کاتترها( سوند) و دستگاه های قابل کاشت.

عوارض چسب های پزشکی:

برخی از افراد ممکن است به چسب های پزشکی حساسیت نشان دهند. گزارش شده است حدود ۰.۳ درصد از مردم، واکنش پوستی به چسب های پزشکی نشان داده اند.

درماتیت (التهاب پوست) تماسی (التهاب پوست که بخاطر تماس با مواد شیمیایی بوجود می آید) آلرژیک نتیجه ی ماده تحریک کننده، باعث ایجاد پاسخ ایمنی در بدن فرد می شود که خود را در محل تماس پوستی نشان می دهد اما درماتیت تماسی تحریک کننده، در اثر تحریک مستقیم پوست در محل تماس است و یک واکنش آلرژیک محسوب نمی شود.( تقریباً ۸۰ درصد از کل درماتیت  های تماسی از نوع تحریک کننده هستند)

علائم درماتیت تماسی آلرژیک و تحریک کننده  با هم شباهت ها و تفاوت هایی دارند. افرادی که واکنش تحریک کننده نسبت به چسب های پزشکی دارند، معمولاً به جای خارش در محل تماس، سوزش، لک و درد را تجربه می کنند.

در حالی که، در درماتیت تماسی آلرژیک خارش به جای درد غالب می باشد. با این وجود در هر دو حالت، معمولا پوست در محل تماس به رنگ صورتی رو به قرمز تبدیل می شود.

توجه داشته باشید، در صورت درماتیت تماسی آلرژیک، قرمزی ممکن است فراتر از ناحیه ی چسب خورده گسترش یابد حتی ممکن است ناحیه ی تماسی شبیه به سوختگی جزئی یا برجستگی های کوچک در بیاید. (در موارد شدید، تاول ایجاد می شود و اگر بترکد، احتمال خطر عفونت را  بالا می برد)

انواع چسب های پزشکی :

چسب ضدحساسیت:

حساسیت واقعی به چسب های پزشکی بسیار نادر است. با این حال، در اکثر موارد این واکنش ها به دلیل حساسیت به چسب پزشکی نیست زیرا ممکن است واکنش به دلیل تحریک غیر آلرژیک یک یا چند ماده شیمیایی موجود در چسب باشد، در حقیقت این موارد به عنوان درماتیت تماسی تحریک کننده شناخته می شود که تقریباً با یک واکنش آلرژیک پوستی یکسان هستند.

انواع مختلفی از چسب های پزشکی وجود دارند، بنابراین یک مارک ممکن است پوست شما را تحریک کند در حالی که دیگری این کار را نمی کند. علاوه بر آن، انواع مختلفی از چسب ضد حساسیت موجود است که می توان بدون هیچ دغدغه ای از آنها استفاده کرد که هم مصارف خانگی دارند و هم مصارف تخصصی، مانند: نوارهای کاغذی و پارچه ای که نسبت به نوارهای پلاستیکی یا بانداژ، کمتر باعث تحریک پوست می شوند.

ویژگی های غیر قابل چشم پوشی این چسب، شامل:

• ضد حساسیت
• قیمت مناسب
• بر جای نماندن چسب بر روی پوست بعد از برداشتن آن
• قابل مصرف برای تمام افراد حتی پوست های حساس
• نداشتن لاتکس طبیعی
• به کار گیری در اهداف مختلف و نگه داشتن انواع پانسمان ها
• و ….

چسب لکوپلاست:

 نواری به رنگ پوست و برای ایمن سازی پانسمان، دارای چسب رزین اکسید روی است.

این چسب کاربرد های مختلفی دارد، ازجمله: ثابت نگه داشتن انواع و اقسام پانسمان ها، گسترش بانداژها و برای پوست های نسبتا حساس استفاده می گردد.

دیگر ویژگی های چسب لکوپلاست:

• انعطاف پذیری بسیار بالا
• دارای سطح ضد آب
• رنگ: برنزه
• قوی و ایمن
• استحکام کششی بالا
• تطابق با حرکت های بدن
• ساخته شده از الیاف ریون
• پارگی راحت با دست
• چسبندگی فوری و دائمی
• قابل نفوذ نسبت به بخار هوا و هوا
• دارای لاتکس
• در دمای ۰ تا + ۳۰ درجه سانتی گراد
• ساخته شده از مواد پشتیبانی سلولز (ویسکوز)
• قابل چسبیدن تحت استرس های شدید و فشارهای سنگین
• ثابت نگه داشتن پانسمان از همه نوع و اندازه

چسب حصیری:

چسب حصیری به دلیل دارا بودن یک لایه ی چسبی آکریلیکی، ضدحساسیت است. انعطاف پذیری قابل توجهی دارد، بنابراین می توان از این چسب ها برای بخش های پرتحرک استفاده کرد. از طرف دیگر، با وجود داشتن منافذ های بسیار زیاد، فاقد هر گونه پرز می باشند در نتیجه، این عوامل موجب می شوند که نسبت به اکسیژن و بخارآب، قابل نفوذ رفتار کنند.در پانسمان ها و زخم های جراحی به کار گرفته می شوند

هیچ مانعی برای افرادی که قصد عکس برداری دارند محسوب نمی شوند زیرا اشعه ی ایکس را از خود عبور می دهند و هیچ آسیبی به پوست یا زخم وارد نمی کنند.

و دارای انعطاف پذیری فوق العاده ای می باشد

چسب آنژیوکت:

برای فیکس کردن انواع تزریقات، از چسب آنژیوکت استفاده می گردد.

ویژگی های مهم این چسب شامل:

• قابلیت نفوذپذیری بسیار بالا نسبت به هوا
• ضدحساسیت
• کاملا استریل( برای جلوگیری از ورود عوامل میکروب زا )
• قابل استفاده در محل تزریق آنژیوکت ها، سوندها یا کاتترها و …
• دارای پد مرکزی
• و …

چسب خونگیری:

چسب خونگیری یا چسب تزریق، همانطور که از نامش پیداست بعد از عمل خونگیری مورد استفاده ی افراد و پرسنل های آزمایشگاهی قرار می گیرد. در زمان استفاده از این چسب، ابتدا اطمینان حاصل کنید که خونریزی بند آمده باشد و سپس آن محل را با چسب خونگیری پانسمان کنید.

خصوصیات این چسب های خونگیری، به این صورت است که:

• مناسب برای پوست همه ی افراد
• ضد حساسیت
• ساخته شده از مواد مرغوب و مناسب برای تولید( این عامل موجب می شود که تبادل هوا بین زخم و چسب به خوبی انجام گیرد)
• فاقد مواد آلرژی زا
• داشتن تعداد منافذ های مناسب برای کمک به سریع تر ترمیم شدن محل زخم خونگیری
• دارا بودن چسبندگی مطلوب در جهت جلوگیری از آسیب به محل زخم و پوست
• و …

چسب بخیه (کیتو استریپ):

این محصول به صورت چسب های باریک طراحی شده که برای بستن زخم ها و بریدگی های جزئی استفاده می شود.

   بهترین راه برای جلوگیری از تشکیل کلوئید بر روی زخم و کاهش اسکار
   غیرحساسیت زا
   دارای انتهای گرد که از جدا شدن لبه آن جلوگیری می نماید
 
موارد استفاده :
مناسب جهت استفاده در موارد زیر:
 انواع پارگی ها، بریدگی ها و جراحی های زیبایی
 تمام نقاط متحرک بدن مانند مفاصل

روش استفاده:

 1 -محل زخم را با سیلوسپت ضدعفونی کنید.به منظور چسبندگی بهتر حداقلcm5 از پوست اطراف زخم را به طور کامل خشک کنید.

 2- لبه های بافت آسیب دیده را به هم نزدیک کرده و دو رشته چسب بخیه را به دو انتهای زخم بچسبانید. چسب بخیه های دیگر را به قسمت میانی بافت آسیب دیده بچسبانید.

3-سپس دو چسب بخیه را به صورت عمودی به دو انتهای کیتواستریپ های چسبانده شده، قرار دهید.زمان اثرگذاری کیتواستریپ معمولا در طی 10 روز می باشد، اما هرگز سعی نکنید قبل از زمان تعیین شده چسب ها را از روی بریدگی بردارید زیرا منجر به عفونت می شود.